Brieven aan een vriendin (1)

Onderstaand verhaal heb ik zelf geschreven. Het is nog niet af, dus dit krijgt nog een lekker staartje voor de trouwe bezoeker. Het gaat over Angelica die brieven schrijft aan haar vriendin Mariët. Ze hebben allebei dezelfde opleiding gevolgd, zijn zelfs met elkaar op vakantie geweest naar Spanje en ze zoeken allebei een baan die hij hun opleiding past. Er gebeurt heel wat in het leven van Angelica...

4 oktober 2004

Hoi Mariet,
Hoe maak je het? Sinds school zoek ik mij wezenloos naar nieuw werk. Het lukt me niet om iets te vinden. Ik solliciteer me rot, maar krijg de ene afwijzingsbrief na de andere binnen. Het lijkt wel of ze het erom doen.

Ondertussen ga ik laat naar bed en zit de hele avond voor de televisie naar droomprogramma's te kijken. Daar eet ik vaak een zakje chips bij en drink een cola'tje of vier, soms met een vleugje rum erin. Mijn moeder is bijna nooit thuis, ze heeft sinds kort een vriend en heeft het er al over bij hem in te trekken. Als we samen zijn, eet ze lekker mee. Ze is behoorlijk aangekomen sinds ze die vriend heeft.

 Zij is niet de enige, met mij gaat het ook heel aardig op dat vlak. Die zakken chips met cola erbij hebben wel hun werking. In de vier maanden die ik werkloos thuis zat, ben ik bijna zes kilo aangekomen. Dat terwijl ik nooit zo slank was. Met mijn 1,68 meter is 62 kilo best veel. Ik moet het misschien maar wat rustiger aan gaan doen.

Heb jij al werk? Ik ben benieuwd.

Groetjes,

Angelica

8 november 2004

Hoi Mariet,

Sinds drie weken werk ik midden in het centrum van de stad als consultente bij een reisbureau. Als het even kan, kruip ik de stad in en loop langs de bakkerij. Daar werkt een knappe bakker, die heerlijke puddingbroodjes maakt. Hij is werkelijk heel knap, een heuse kanjer. Altijd als ik langskom, zwaait hij even.

Het werk bevalt mij wel. Je kunt de hele dag zitten en helpt mensen die leuke reisjes willen boeken. Daarbij probeer je het hun zo lekker mogelijk te maken. Dus ik vraag ze vaak of ze echt niet die iets luxere cruises willen maken, waardoor ik wat meer provisie opstrijk. Ik krijg namelijk een deel van mijn salaris in de vorm van provisie, die ik verdien door dure dingen te verkopen. Ik heb ook gemerkt dat de schaal met bonbons en kleine taartjes ook goed helpt klanten over te halen en natuurlijk ook te verwennen. Dat ik er zelf ook af en toe eentje meesnoep, begrijp je wel.

Verder gaat alles heerlijk. Mijn moeder is weer wat vaker thuis. Het gaat niet zo goed met haar liefde, zegt ze. We houden de chips en cola 's avonds in ere. Soms neem ik wat extra puddingbroodjes mee, want zij is er ook gek op. Ach, we kunnen het best hebben, vind ik. Na de feestdagen gaan we wel lijnen. Mijn moeder vindt dat een prima plan.

Groetjes,

Angelica.

Naar Brieven aan een vriendin (2) »