Aan het werk (8) – De gouden eeuw

Mieke is net afgestudeerd en heeft een baantje gevonden als secretaresse. Haar baas wil graag dat ze wat voller wordt. Hij meet daar de weelde van het bedrijf uit. Het maatpakje dat ze gekocht heeft in haar eerste werkweek, past ze niet meer. Maar haar baas lijkt dat niet genoeg te vinden.

De gouden eeuw

Meneer Peters had het kantoor verlaten. Daar zat Mieke met de grote slagroomtaart voor zich. Ze wist niet goed hoe ze dit moest aanpakken. Haar buik zat propvol van de 12 saucijzenbroodjes. Hier kon onmogelijk meer iets bij. Ze nam een grote slok van het vloeibare fruitontbijt. Het smaakte heerlijk zoet. Ze keek naar beneden. De knoop van het rokje was gebarsten. Haar bloesje stond strakgespannen. Haar maag welfde ver naar voren. Haar buik bolde zo ver naar voren dat de knoopjes van haar bloesje elk moment konden losschieten.

Ze zette haar vork in de taart die zeker bedoeld was voor 8 volwassenen. Het smaakte goed. Ze merkte dat ze een liefhebber van deze taart begon te worden. De zachte slagroom en de zoete bodem maakten het tot een feest om te eten. Ze ging verder. De taart was bijna voor de helft in haar maag verdwenen. Maar ze kon niet meer. Ze kon echt niet meer.


Mieke leunde achterover in haar stoel. Hier kon echt niks meer bij. Ze vroeg zich af hoe ze de rest naar binnen zou krijgen. Het was een onmogelijke opdracht die ze gekregen had. Haar baas vroeg het onmogelijke van haar. Ze durfde er niet aan te denken. Wreef over haar ver naar buiten puilende buik. Wat een grote buik had ze gekregen van die enorme hoeveelheid zoetigheid die ze naar binnen had gewerkt.

Ze wilde even gaan liggen. Dit hield ze niet vol. Haar maag drukte groots en zwaar op haar buik. Wat een gigantische afmetingen had ze gekregen. Ze voelde over de zware bolling. Ze liet zich voorzichtig vallen op het bankje. De taart had ze op het tafeltje naast het bankje gezet. Ze lag op haar zij, nam een slok water en dan een hap. Ze hoefde nauwelijks te kauwen op het zoete slagroom en de zachte bodem. Wat smaakte dit geweldig. En weer verdween een hap in haar keel.

Meneer Peters maakte haar wakker. Hij streelde over haar buik. Ze lag nog altijd op haar zij, 'Je bent een grote meid', zei hij trots. Het was buiten al donker geworden. 'Ik zie dat je de hele taart hebt opgegeten.' Haar buik lag rond en vol op de stoel. Hij was naakt. Wat was hij groot geworden. De navel pronkte vol en tevreden naar voren. Ze kwam overeind. De klok vertelde dat het 10 uur was. Wat was er gebeurd?

'Je sliep toen ik terugkwam', vertelde meneer Peters. 'Ik zag dat je alles had opgegeten. Daarom heb ik maar even een dekentje over je heengelegd.' Hij bloosde, maar zei niks over haar blote buik en zijn strelen over haar buik. Ze zat overeind en probeerde de knoopjes van haar bloesjes dicht te doen. Ze begon boven, maar in het midden lukte het niet meer om de knoop in het gaatje te wringen. Ook kreeg ze de knoop van haar rokje niet meer dicht. Het pakje was te klein geworden.

'Volgens mij heb je best honger gekregen', zei meneer Peters. De bel ging. Aan de deur stond de pizzakoerier met een stapeltje dozen. Liefst 3 grote pizza's zette hij voor haar neer. De ene nog lekkerder dan de andere. Voor ze er erg in had, zette ze zich aan de eerste. Inderdaad, ze had honger gekregen.

Meneer Peters sneed de pizza in stukken en Mieke hapte in het eerste stuk pizza. Wat smaakte dit weer geweldig. Ze merkte hoe haar buik knorde. Ze had een paar stukken weg en haar maag maakte gelijk een tevreden en voldaan geluid. Hier had ze behoefte aan gehad. Meneer Peters kreeg haar als geen ander in de gaten.

Hij streelde over haar bolle wangen. 'Er was een tijd dat vrouwen vol en rond mochten zijn. Dat was de gouden eeuw. Ik vind dat die tijd weer aanbreekt. Leve de gouden eeuw voor secretaresses. Leve de volle secretaresse.' Hij klopte op haar buikje die vol naar voren stak. Ze wimpelde het af. 'Nee, meneer Peters. U moet mij niet afleiden.' Hij bloosde.

'Ik zou het mooi vinden als vrouwen dromen van een baan als secretaresse. Dat ze ervan dromen het soort werk te doen wat jij voor mij doet. De begeerte om een volle vrouw te zijn, sterk en vrouwelijk. Met volle vormen en begeerlijke rondingen. Wat is er mis met het verlangen om dik te zijn?'

Ze knikte. Ze pakte het laatste stuk van de tweede pizza. Het ging snel vanavond. Ze had honger. 'Ik zou het heel mooi vinden Mieke', begon hij. 'Als je verder zou gaan op de ingeslagen weg. Voller en ronder. Het bedrijf ziet er gezond en fit uit dankzij de secretaresse. Laat de welvaart maar komen. Ik heb lang genoeg op een houtje moeten bijten. Begrijp je wat ik bedoel Mieke?'

Ze begreep niet zo goed wat hij bedoelde. Ze wilde er ook niet teveel over denken. Daarvoor smaakte de pizza veel te lekker. De gouden eeuw voor de secretaresse, welvaart. Het waren allemaal begrippen voor dat ene dat ze langzaam maar zeker begon te ontdekken: haar liefde voor eten en haar dikker wordende lichaam. De groei die het eten opleverde, begon haar steeds minder te ergeren. Nee, ze merkte dat het haar opwond.

Ze voelde hoe haar maag opzwol en de huid van haar buik aanspande. Wat voelde dit geweldig. Haar hart klopte van de calorieregen die haar lijf te verwerken kreeg. Ze voelde hoe zijn hand over haar buik gleed. De huid was extra gevoelig geworden van het vet dat eronder groeide. Zijn handen kneedden het verse buikvet. Haar klitje trok samen bij elke hap die ze nam. En haar voerde haar verder. Zijn andere hand gleed naar beneden, waar het zacht en vochtig was. Haar klitje klopte. Wat voelde dit geweldig.

Lees het negende deel van Aan het werk: Afhaalchinees »