Goudbuikje (1) – Bij de notaris

Dorien krijgt een oproep van notaris Karel van Duurma. Het gaat over de erfenis van haar ouders. Ze had geen contact meer met haar ouders vanwege hun levenswijze. Ze vond het afzichtelijke mensen. Voor de erfenis van meer dan een miljoen euro moet ze nu opdraven bij de notaris. Er is een belangrijke voorwaarde gesteld door haar ouders, hoort ze van de heer Van Duurma.

Bij de notaris


Dorien kreeg een oproep van de notaris van haar familie. Ze moest op het kantoor van Karel van Duurma verschijnen. Het ergerde de slanke schoonheid dat ze uitgerekend vandaag op het kantoor moest verschijnen. De notaris was gevestigd aan de andere kant van het land. Ze had haast, wilde dadelijk nog sporten en moest die middag weer terug zijn om thuis enkele belangrijke zaken af te handelen. Het kwam haar dus helemaal niet uit.

Gelukkig mocht ze die ochtend als eerste verschijnen. Ze was er heel vroeg voor opgestaan om de autorit van bijna 2,5 uur te maken naar de notaris. Ze baalde. Notaris Karel van Duurma regelde vooral zijn eigen zaakjes goed. Hij vroeg een uurtarief dat vele malen hoger was dan andere notarissen in de buurt. Hij had dan ook een zeer goede klantenkring. Daar leek het vooral om te draaien in de ogen van Dorien.


Van Duurma liet haar in zijn kantoor binnen. 'Wat fijn dat u zo snel kon komen', zei hij tegen haar. Hij stak zijn had uit naar haar. Ze gaf hem een hand, streek het rokje van haar mantelpakje recht en liep naar de stoel om plaats te nemen.

'Ik begrijp niet wat ik hier kom doen, meneer Van Duurma', zei Dorien. Ze praatte gehaast. 'Waarom moeten we praten over de erfenis. Het lijkt me vrij eenvoudig. U berekent wat er is en wat er overblijft na aftrek van belastingen en uw uurtarief.' Het laatste woord sprak ze iets harder en feller uit. Ze wist van het hoge bedrag dat hij aan zijn klanten rekende. Karel zat half onderuit gezakt aan achter zijn bureau. Het viel Dorien op hoe dik hij eigenlijk was. In formaat onderscheidde hij zich niet veel van haar overleden ouders.

'Zit over het laatste niet in', zei hij. Dat is al afgewikkeld met uw ouders toen ze het testament opmaakten. Ik breng bij u helemaal niks in rekening.' Hij gaf haar er een knipoog bij die het wantrouwen in haar alleen maar versterkte. 'De reden dat ik u laat komen.' Hij nam even een pauze. 'Is even vreemd als normaal. Er zijn enkele problemen waar wij op stuiten. Die hobbels kunnen we niet zomaar nemen.'

'U bedoelt het beleggingsfonds dat ze hadden. Bij mijn weten bedraagt de waarde daarvan een miljoen euro. Naast de verkoop van het huis en eventuele andere onroerend goederen levert dat een mooi bedrag op.' Meneer Van Duurma knikte. 'Inderdaad, ze zaten behoorlijk in de slappe was. Er is geen gebrek aan geld aan fortuin. Daar ligt het probleem ook niet. Uw inschatting is niet helemaal verkeerd wat de waarde betreft. Maar... Maar...' Hij begon te hakkelen.

Meneer Van Duurma, meester in de rechten, schraapte zijn keel en begon de zin opnieuw. 'Maar er zijn wat problemen gekoppeld aan de uitkering van dit fonds.' Dorien keek hem fel aan. Wat weerhield de notaris ervan om het geld uit te keren? 'Het gaat om meer dan een miljoen euro en ik ben de enige erfgenaam', zei ze snel.

'Ik weet dat u niet op goede voet met uw ouders leefde. Dat u al jaren geen contact meer met hen had.' 'Het waren eikels', zei Dorien vlug. 'Ze waren walgelijk dik en schaamden zich niet bepaald voor hun uiterlijk. Bovendien verkwistten ze royaal hun geld. Ze gaven het aan Jan en alleman en feestten met veel eten en drank. Ik walg van die mensen en wil dit zo snel mogelijk afgewikkeld hebben. Het verbaast mij erg dat er in het sectierapport na het auto-ongeluk niet gesproken wordt over hartfalen. Ze waren zo moddervet dat dit de enige doodsoorzaak kan zijn.'

Karel, de notaris, keek haar geschrokken aan. Hij wreef over zijn eigen dikke buik. 'Dorien. Je mag niet zulke dingen over je ouders zeggen. Het waren erg nette mensen die met liefde over je spraken. Ik zou het fijn vinden als je met eerbied over hen sprak. Ik weet dat je vol afgunst zit over hun postuur. Ze genoten van het leven en betreurden het dat jij zo verbitterd was hierover. Ik weet ook dat jullie daar vaak woorden over gehad hebben.'

Lees het tweede deel van Goudbuikje: Voorwaarde »

Reacties

Populaire posts van deze blog

Moeder en dochter (1)

Snoepen - Moeder en dochter (2)

All inclusive - Moeder en dochter (15)