Goudbuikje (8) – Voor de spiegel

Dorien krijgt een oproep van notaris Karel van Duurma. Het gaat over de erfenis van haar ouders. Ze had geen contact meer met haar ouders vanwege hun levenswijze. Ze vond het afzichtelijke mensen. Voor de erfenis van meer dan een miljoen euro moet ze nu opdraven bij de notaris. Er is een belangrijke voorwaarde gesteld door haar ouders, hoort ze van de heer Van Duurma. Ze heeft 17 weken de tijd om 46 kilo aan te komen.

Voor de spiegel

Dorien hees zich traag omhoog uit de bank. Ze kwam moeizaam overeind en liep sloom naar de koelkast. Een weg die ze de laatste tijd erg vaak aflegde. Maar veel meer beweging had ze niet. Om in hun appartement te komen nam ze altijd de lift. Net als dat ze kleine stukjes in de auto aflegde. Ze haalde een flinke moorkop uit de bakkersdoos en zette haar vork in het zoete slagroomgebakje. De chocoladelaag bovenop knapte lichtjes.

Het was haar derde gebakje die middag, maar ze voelde zich nog lang niet vol. Ze had nog steeds honger. Bij dit gebakje schonk ze grote mok vol met chocomel. Daarna spoot ze er met de slagroomspuit een flinke lading slagroom op. Ze liep weer terug naar haar plekje op de bank. Ze liet zich heerlijk op de bank ploffen. Ze smulde het gebakje heerlijk op. De slagroom was buitengewoon zoet en luchtig. Het smaakte buitengewoon lekker.


Het leek erop dat al die jaren dat ze zichzelf had beheerst wraak namen. Ze had meer honger dan ooit en at de hele dag door, onophoudelijk. Eten was een standaard activiteit geworden. Zodra ze op de bank ging zitten, haalde ze er ook iets te eten bij. Zo knabbelde ze in een voortdurende stroom iets naar binnen. Laatst had ze op een televisieavondje haast ongemerkt twee grote dozen bonbons opgegeten. Het was een kilo chocolade geweest die er naar binnen waren gegaan.

De moorkop nauwelijks achter de kiezen en de chocomel opgedronken of ze stond alweer in de keuken. Ze maakte nu een aardbeien-shake klaar. Een flinke schep suiker erbij en de rest aanlengen met volle melk. Het was genoeg om voor even een vol gevoel te hebben. Ze dronk de halve liter shake snel op en liet een harde boer als teken dat het goed gevallen was.

Ze kreeg een beetje jeuk op haar mollige buikje en begon zachtjes te krabben. Het viel haar nu ook op dat haar buik veel zachter aanvoelde. Het shirt dat ze vandaag had aangetrokken zat strak rond haar buik en kroop telkens een eindje omhoog. Nog niet zo lang geleden hing dit shirtje los over haar lijf. Nu stond de naad strakgespannen. Zeker ter hoogte van haar buik. Het shirt liet duidelijk zien dat een paar centimeter buik naar voren kwam. Bij haar navel viel de stof een stukje naar binnen. Het viel duidelijk op dat ze een buikje had gekregen sinds de afgelopen vier weken.

Ze ging maar even naar de slaapkamer om zichzelf weer eens te bekijken. Het nieuwe leven liet zijn sporen na. De spiegel verhulde weinig. Sterker nog, ze kon duidelijk zien dat de tekenen van het andere leven zich aan de buitenwereld openbaarden. Haar buik stak bol een eindje naar voren. Zeker weer een centimeter of vijf meer dan eerder, besefte ze nu. De spiegel loog niet. Net als haar achterste. Die wees plotseling een bijna even groot deel naar achteren als wat haar buik naar voren stak.

Ook haar heupen en dijen bleven niet achter. Ze merkte dat haar lichaam ook hier voller en breder aan het worden was. Ze keek zichzelf dit keer eens goed van opzij en zag zo haar silhouet overduidelijk. Ze schrok. Haar buik stak vandaag duidelijk verder naar voren dan haar borsten. De bolling van haar buik welfde duidelijk zichtbaar over haar losse trainingsbroek heen.

De broek waarin ze vroeger sportte zat heel strak om haar nieuwe lichaam heen. Haar billen staken parmantig naar achteren in deze kleding waarmee ze vroeger sportte, maar waarin nu alleen maar op de bank zat te eten.

Ze keek nog eens aandachtig naar haar borsten. Ze waren niet veel groter geworden en pasten nog uitstekend in de B-cup beha. Hoewel ze de afgelopen maand 10 kilo was aangekomen, leken haar borsten niks groter te zijn geworden. 'Waarom zijn mijn borsten niet dikker?' vroeg ze zich hardop af. Ook haar armen, nek en gezicht waren niet veel voller geworden dan eerst. Elke nieuwe gram die ze aanwon, leek zich te vestigen rond haar taille. Ze voelde daar een heuse ballon opzwellen. En het leek of hij iedere dag wat voller werd opgeblazen.

Lees het negende deel van Goudbuikje: Buikje van goud »