Vetgemest - Strafkilo's (4)
In gesprek met zijn schoonmoeder hoort Henk hoe het komt dat meer dan 50 kilo is aangekomen tijdens zijn huwelijk.
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
Mijn schoonmoeder en ik hebben de vaste gewoonte bij een logeerpartijtje om na het eten even lekker achterover te leunen en dan heerlijk taart te eten. We aten heerlijk van de taart en dronken er een goed glas wijn bij.
We strekten onze volle buiken en genoten van de zoete taart. Ondertussen was Edith bezig met de afwas. Zo zaten wij daar uren te eten en te drinken tot we helemaal versuft en dik achterover lagen.
Zo zaten we ook. Ik droeg mijn makkelijke broek met elastiek. Hij schoof lekker over mijn zware lijf. Mam droeg haar huisjurk met alleen een slipje eronder. We begonnen te eten en te drinken. Ik had een stuk of 5 stukjes taart en pastei op en wilde net beginnen aan een lekker stukje toen mijn schoonmoeder mij een vraag stelde. 'Zeg Henk, hoe zwaar ben je nu eigenlijk. Ik bedoel hoeveel weeg je?'
Ik lachte. 'Bedoel je nu?' Ze lachte hard en liet een boer. 'Nee, ik bedoel sinds Edith en jij samen zijn.' 'Ik woog voordat ik hier naartoe kwam 137 kilo. Waarom wil je het weten?' 'Henk, weet je eigenlijk wel dat je gigantisch bent aangekomen sinds dat je getrouwd bent.' Ik klopte op mijn dikke buik. 'Geen idee mam. Ik vind het niet erg hoor. Het is gewoon gebeurd.'
'Iedereen kent toch wel mannen en vrouwen die sinds ze getrouwd zijn flink dikker zijn aangekomen. ' 'Henk, schat, je bent echt niet per ongeluk zoveel kilo aangekomen. Je bent met opzet dikker geworden hoor. Edith vertelde me laatst hoe ze jou de eerste keer zag in je onderbroek. Ze zag je kleine buikje en bescheiden achterste. Toen wist ze het: ze wilde je lekker vetmesten.'
Ik schrok. 'Meen je dat? Nee, zoiets doet Edith niet. Dat is heel onbeschoft om iemand vet te mesten en het hem niet te zeggen.' 'Echt Henk, ik wil geen kwaadspreken, maar zij heeft dat wel gedaan. Ze houdt van dikke mannen, heeft ze mij altijd verteld. Ediths vader woog meer dan 180 kilo en Edith was zijn kleine meisje. Ze heeft hem aanbeden en was gek op zijn dikke buik.'
'Mam, waarom vertel je me dit?' 'Henk, ik heb het beste met je voor en wil jullie allebei gelukkig zien. Het is een grote schok voor je om dit te horen. Ik kon dit niet langer aanzien dat dit gebeurt zonder dat je het weet. Sterker nog: ik vind dat Edith er hoe dan ook eens zelf aan moet geloven. Letterlijk en figuurlijk. Ze kan niet vrijuit blijven doorgaan.' 'Hoe bedoel je mam?'
Lees deel 5: Koekje van eigen deeg »
Lees eerst deel 1: Vet getrouwd »
Vetgemest
Mijn schoonmoeder en ik hebben de vaste gewoonte bij een logeerpartijtje om na het eten even lekker achterover te leunen en dan heerlijk taart te eten. We aten heerlijk van de taart en dronken er een goed glas wijn bij.
We strekten onze volle buiken en genoten van de zoete taart. Ondertussen was Edith bezig met de afwas. Zo zaten wij daar uren te eten en te drinken tot we helemaal versuft en dik achterover lagen.
Zo zaten we ook. Ik droeg mijn makkelijke broek met elastiek. Hij schoof lekker over mijn zware lijf. Mam droeg haar huisjurk met alleen een slipje eronder. We begonnen te eten en te drinken. Ik had een stuk of 5 stukjes taart en pastei op en wilde net beginnen aan een lekker stukje toen mijn schoonmoeder mij een vraag stelde. 'Zeg Henk, hoe zwaar ben je nu eigenlijk. Ik bedoel hoeveel weeg je?'
Ik lachte. 'Bedoel je nu?' Ze lachte hard en liet een boer. 'Nee, ik bedoel sinds Edith en jij samen zijn.' 'Ik woog voordat ik hier naartoe kwam 137 kilo. Waarom wil je het weten?' 'Henk, weet je eigenlijk wel dat je gigantisch bent aangekomen sinds dat je getrouwd bent.' Ik klopte op mijn dikke buik. 'Geen idee mam. Ik vind het niet erg hoor. Het is gewoon gebeurd.'
'Iedereen kent toch wel mannen en vrouwen die sinds ze getrouwd zijn flink dikker zijn aangekomen. ' 'Henk, schat, je bent echt niet per ongeluk zoveel kilo aangekomen. Je bent met opzet dikker geworden hoor. Edith vertelde me laatst hoe ze jou de eerste keer zag in je onderbroek. Ze zag je kleine buikje en bescheiden achterste. Toen wist ze het: ze wilde je lekker vetmesten.'
Ik schrok. 'Meen je dat? Nee, zoiets doet Edith niet. Dat is heel onbeschoft om iemand vet te mesten en het hem niet te zeggen.' 'Echt Henk, ik wil geen kwaadspreken, maar zij heeft dat wel gedaan. Ze houdt van dikke mannen, heeft ze mij altijd verteld. Ediths vader woog meer dan 180 kilo en Edith was zijn kleine meisje. Ze heeft hem aanbeden en was gek op zijn dikke buik.'
'Mam, waarom vertel je me dit?' 'Henk, ik heb het beste met je voor en wil jullie allebei gelukkig zien. Het is een grote schok voor je om dit te horen. Ik kon dit niet langer aanzien dat dit gebeurt zonder dat je het weet. Sterker nog: ik vind dat Edith er hoe dan ook eens zelf aan moet geloven. Letterlijk en figuurlijk. Ze kan niet vrijuit blijven doorgaan.' 'Hoe bedoel je mam?'
Lees deel 5: Koekje van eigen deeg »
Reacties
Een reactie posten